شرکت مخابرات بواسطه شبکه های هوشمند، سرویسی را با نام اینترنت هوشمند در اختیار ISP های تهران، کرج ، اصفهان ، یزد، مشهد، تبریز، اهواز، شیراز قرار داده است. با پیاده سازی این طرح ، کاربران اینترنت بدون نیاز به User و Password و با تلفن‌هایی که با 909230 آغاز می شود، به اینترنت متصل شده و هزینه آن (که هر دقیقه 5 تومان و هر ساعت 300 تومان میباشد) هر دو ماه یکبار در قبض تلفن ثابت کاربران لحاظ شده و دریافت میشود. اکثر کاربران قبلی سرویس های Dialup که تا پیش از این، از کارت های اینترنت چند ساعته استفاده می‌نمودند، و همچنین کاربرانی که به هر دلیل قادر به استفاده از اینترنت پرسرعت ADSL نیستند، از مشتریان اصلی اینترنت هوشمند به حساب می‌آیند. در همین راستا، بسیاری از ISP ها، سرویس اینترنت هوشمند را به موازات ارائه اینترنت کارتی (با خطوط E1 که با شماره 971 آغاز میشود) در اختیار کاربران قرار می‌دهند. اما اینترنت هوشمند دارای مزایا و معایبی است که توجه به آن برای کاربران و مسئولین امر حائز اهمیت است.
مزایا :
1- امکان تست اینترنت :
کاربرانی که از اینترنت هوشمند استفاده نمی‌کنند، برای تست سرعت و کیفیت خدمات یک ISP ، مجبور به دریافت حداقل یک کارت اینترنت می باشند که این خود حق انتخاب مناسب را از بسیاری کاربران سلب می‌کند. در بسیاری مواقع نیز اگر مورد لطف و عنایت مسئولین ISP واقع شوند، یک اکانت چند دقیقه ای جهت تست در یک ساعت مشخص از شبانه روز در اختیارشان قرار می‌گیرد. این روش نه چندان کارآمد نیز تست کیفیت و سرعت اینترنت را تنها در یک بازه زمانی مشخص، به کاربران نمایش داده و هیچ تضمینی بر ثبات آن کیفیت، در ساعات دیگر شبانه روز وجود نخواهد داشت. اما در طرح اینترنت هوشمند، هر ISP دارای یک شماره تلفن مشخص (که با 909230 آغاز میشود) بوده و کاربران با تماس در ساعات مختلف شبانه روز قادر به تست تعداد بیشتری ISP خواهند بود.
2- جلوگیری از هک شدن اکانت ها :
معضل هک شدن اکانت‌های اینترنتی از دیرباز تاکنون در حوزه IT و اینترنت مطرح بوده است. هکرهای نوپا به واسطه قرار دادن تروجان‌های دستنویس و آماده در کامپیوتر کاربران مبتدی و یا هکرهای مجرب به واسطه هک سرورهای ISP ، هر کدام به نوعی قادر به استفاده نامناسب از اکانت دیگران بوده‌اند. اما به دلیل عدم استفاده از نام کاربری و کلمه عبور در اینترنت‌های هوشمند، امکان این نوع سوء استفاده توسط هر نوع هکری تقریبا به غیر ممکن مبدل خواهد شد.
3- تاخیر در زمان پرداخت هزینه :
بسیاری از کاربران اینترنت هوشمند، به دلیل پرداخت 2 ماه بعد هزینه های مربوطه بر روی قبض تلفن، به چشم اینترنت قسطی به آن نگاه کرده و به طرز بی رویه ای از آن استفاده می‌کنند.
4- حذف هزینه های تولید کارت اینترنت :
متاسفانه همه ساله مبلغ قابل توجهی از بودجه ISP ها صرف تولید کارت‌های اینترنتی (از جنس PVC و مقوایی و غیره ..) میشود که با رونق اینترنت هوشمند دیگر نیازی به صرف این هزینه‌ها نخواهد بود. اگرچه این هزینه‌ها به نوعی، به همراه مبالغ پرداختی کاربران، دریافت می گردد، اما انتظار می‌رود که با حذف این مولفه در اینترنت هوشمند، با صرفه‌جویی چشمگیری مواجه شویم که منجر به کاهش هزینه‌های اینترنت به نفع کاربران نیز گردد.
معایب :
1- قیمت نامتعارف :
یکی از مهمترین دغدغه‌ها و مشکلات اینترنت هوشمند، هزینه‌های بالای آن نسبت به اینترنت‌های کارتی میباشد. اینترنت هوشمند به دلیل وجود قراردادی مابین مخابرات (بخش دولتی) و ISP ها (بخش خصوصی) از یک تعرفه قیمت ثابت (ساعتی 300 تومان) برای تمامی ISP های تحت پوشش، بهره می‌برد که امکان کاهش یا افزایش این تعرفه برای ISP ها وجود ندارد. اما تعرفه ISP ها برای ارائه اینترنت کارتی کاملا متفاوت از یکدیگر و همچنین اینترنت هوشمند میباشد. قانون “هر چه بیشتر بخری، ارزان تر می بری” در حیطه ارائه اینترنت کارتی شدیدا مصداق پیدا کرده و در صورت تمایل به استفاده از اینترنت شبانه نیز با تعرفه‌های بسیار متنوع تری برخورد خواهید کرد.
نکته :
به هنگام نگارش این مقاله، تعرفه قیمت استفاده از اینترنت هوشمند برای تمامی ISP ها دقیقه‌ای 5 تومان (ساعتی 300 تومان) میباشد. اما اخیرا سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، طبق طرحی پیگیر کاهش 30 درصدی تعرفه‌های اینترنت هوشمند است. متاسفانه مشاهده شده که برخی ISP ها قبل از تصمیم‌گیری نهایی در رابطه با این طرح، اینترنت هوشمند را با احتساب ساعتی ارزانتر از 300 تومان تبلیغ می‌کنند. این در حالیست که تصمیمات فرضی جدید در این رابطه، علاوه بر اطلاع رسانی در سایت‌های خبری و سازمان های مرتبط، برای تمام ISP ها یکسان خواهد بود.
2- کیفیت نسبتا پائین :
به دلیل سیر رو به رشد استفاده از اینترنت هوشمند و برخی دلایل فنی دیگر، متاسفانه در بسیاری مواقع، شاهد کیفیت نه چندان مناسب ISP ها خواهیم بود. قطع شدن‌های مکرر از اینترنت و وجود مشکلاتی به هنگام اتصال (در یک بازه زمانی بلند مدت)، نشان از وجود برخی مشکلات فنی در این راستا است.
3- سرعت نه چندان مناسب :
اگرچه اینترنت هوشمند، همچنان در زمره اینترنت (کم سرعت( Dialup بوده و به هیچ عنوان با سرویس‌های ADSL قابل مقایسه نیست. اما متاسفانه سرعت استفاده از این نوع اینترنت بعضا به مراتب پائین‌تر از اینترنت کارتی میباشد. اگرچه این مسئله در مناطق مختلف مخابراتی و با توجه به زیرساخت های آن مرکز، متفاوت است.
4- عدم توان مشاهده میزان مصرف :
متاسفانه کاربران اینترنت هوشمند، قادر به مشاهده و کنترل میزان کارکرد استفاده خود از اینترنت نبوده و در قبض تلفن، بعضا با هزینه های بالایی مواجه می شوند. مطمئنا با درایت شرکت مخابرات (متولی این امر) به منظور راه‌اندازی سرویس نمایش میزان عملکرد کارکرد کاربران، به زودی شاهد چنین خدمات مفیدی خواهیم بود.
نکته :
امروزه به راحتی می توان شماره تلفن‌های اینترنت هوشمند را بر در و دیوار پایتخت ، کارت‌های تبلیغاتی و غیره .. مشاهده کرده و در بسباری مواقع از دوستان و آشنایان در مورد آنها شنیده و استفاده نمود. اما توجه داشته باشید که در اکثرا مواقع، شماره پشتیبانی و نام شرکت ISP ، به همراه شماره های هوشمند در اختیار کاربران قرار نمی‌گیرد. که این خود باعث عدم توان کاربر، جهت کسب اطلاع از وضعیت و مکان ISP ، سرویس دهی آن و حل مشکلات فنی می باشد. گویا برخی ISP ها به شرط و شروط، حاضر به رفتار مشتری مدارانه با کاربران بوده و به محض عدم نیاز (جهت دریافت مالی) به کاربران، شماره‌های اینترنت هوشمند خود را به صورت فله‌ای در تمامی مکان‌های عمومی Broadcast (پخش) می کنند.
سخن پایانی :
اگرچه معایب ذکر شده فوق، بسیاری از کاربران را به استفاده مجدد از اینترنت کارتی مجاب کرده ولی هنوز بسیاری از کاربران تازه کار اینترنت، بدون توجه به هیچ نوع مسئله ای همچنان به استفاده از اینترنت هوشمند می‌پردازند. شاید به جرات می‌توان گفت که مزایای استفاده از اینترنت هوشمند، کاربران را پس از یکبار استفاده به خود معتاد می‌کند. به واقع، با وجود نزدیک شدن به پایان دوران استفاده از اینترنت Dialup و ترویج ADSL و بی سیم ، اینترنت هوشمند نیازمند حمایت بیشتر بخش دولتی در کاهش تعرفه‌ها و بخش خصوصی در افزایش کیفیت سرویس دهی میباشد.
منبع: اینترنت هوشمند
•
